Blackwood pilnie poszukiwany

BLACKWOOD PILNIE POSZUKIWANY.

Pytanie o asy jest często nadużywane, zbyt pospiesznie stosowane. Natomiast często występuje także i przesada w drugą stronę - ku mojemu zaskoczeniu – z nieznanych powodów – jest pomijane.

Dlaczego? Odpowiedź na to pytanie jest trudna. Brak koncentracji? Przekonanie, że nie powinno brakować dwóch asów? Pośpiech? Te motywacje nie powinny kierować zawodowcami, ale jednak… Wydaje się, że źródło tego tkwi w psychologii. Popatrzmy:

Poniższe rozdanie to typowy przykład sytuacji, w której parze brakuje „oprzyrządowania” - Standardowe pytanie o asy 4BA nie rozwiązałoby problemu przy uzgodnionych treflach i zapewne dlatego nastąpiła licytacja „z przyrzutu”.

Pekin 2008. World Mind Sport Games, półfinał.

Rozd. 7. Obie po, rozd. S.

Zabrakło Blackwooda. Akurat tutaj ustalenie, że 4♦ przy uzgodnionych treflach jest RKCB doskonale się spisuje.

Obrońcy ściągnęli dwa asy.

Teraz z kolei przykład do czego może doprowadzić „gumowy” Acol połączony z interwencją przeciwników, zabierającą sporo przestrzeni.

Szanghaj 2007. Bermuda Bowl, finał.

Rozd. 10. Obie po partii, rozd. E.

¹⁾dowolny forsing do dogranej

Trochę zabrakło przestrzeni licytacyjnej, aby wybrnąć z kłopotów. Helgemo mógł spasować po czterech pikach i poczekać na akcje partnera. Czy spasowałby też po 5cc? Trudno było wyobrazić sobie kartę partnera, z którą nie wychodzi szlemik.

Zia wyszedł w atu i nadróbka…

Na drugim stole również szlemik:

Parze amerykańskiej nikt nie przeszkadzał, a szlemik bez dwóch asów został pośpiesznie zalicytowany. Weinstein mógł pozwolić partnerowi zapytać o asy.

Prawdopodobnie Weinstein myślał bardziej o wielkim szlemie, niż o tym, że może tu nie wychodzić szlemik i chciał partnerowi przekazać informację o samodzielnym, nieprzemakalnym kolorze. Tutaj użyteczne mogłoby się okazać funkcjonujące od dawna w Polsce ustalenie, w myśl którego po Acolu odpowiedź 3BA oznacza dowolny pełny kolor bez kontroli z boku.

Blackwood pozwoliłby wybrnąć z kłopotów, pod warunkiem stosowania go tylko na 4 asy bądź na 5 bez wskazywania damy atu:

Musiałaby paść odpowiedź 5♣ = 1 as bądź 5♥ = 2 wartości bez damy atu…

Brogeland pociągnął asa karo, a potem zagrał w pika - bez jednej.

Tutaj z kolei nadmiar gadżetów okazał się zgubny:

Lille 1998. Rosenblum Cup, finał.

¹⁾forsujące

Tym razem prostota licytacji doprowadziła do pozornie banalnego kontraktu 4cc. Jednak okazało się, że nie tak banalnego:

¹⁾6+♥

²⁾5BA – 1 wartość z 5 i renons

Fatalna baza licytacji. Campos nie powinien zajmować bez atu bez zatrzymania pik.

Klasyczny przykład koszmarnego zastosowania Blackwooda. Zdecydowanie lepszą kontynuacją  byłby cue bid 5♣, co prawdopodobnie nieco ochłodziłoby entuzjazm Villas-Boasa.

Jestem zdecydowanym przeciwnikiem automatycznego pokazywania renonsu z jednym lub dwoma asami. Dlaczego? Renons ( a przynajmniej krótkość) powinien zostać wykryty do wysokości 4BA.

Wyobraźmy sobie rękę W, z którą licytacja 2BA byłaby bardziej poprawna:

♠AW ♥W6 ♦D103 ♣AK9753

W: ppAW ccW6 kkD103 ttAK9753

E: ppKD74 ccKD98732 kk- ttD6

¹⁾6+♥

²⁾co ze szlemikiem w kiery?

³⁾krótkość (3BA oznaczałoby brak krótkości, 3♠ i 4♣ krótkość licytowaną)

⁴⁾cue bid

⁵⁾renons

Poniżej mamy przykład niezrozumiałego i chyba niewytłumaczalnego, pośpiechu:

Stambuł 2004. Olimpiada brydżowa, finał.

¹⁾pytanie, co najmniej inwit do końcówki

²⁾dwa starsze honory w kierach

Wszystko było pięknie i naukowo do wysokości 4♥. Skok Laurii na 6♥ mógł wynikać z niewłaściwej interpretacji odzywek partnera lub (po prostu) wielki mistrz spieszył się na kolację.

I znów dwa przykłady nieuzasadnionego pośpiechu…

Stambuł 2004. Olimpiada brydżowa, finał.

Prostota święciła triumfy. Na drugim stole w użyciu były gadżety:

¹⁾5+pp, forsujące do dogranej, albo 6+pp, co najmniej inwit

²⁾forsujące do końcówki, zwykle z dublem pik

³⁾konstruktywna, 5pp byłoby przepychem, a pas zobowiązywałby partnera do kontry

Brak przestrzeni, ale też spójności w licytacji dwustronnej przyczynił się do osiągnięcia szlemika bez dwóch asów.

Werona 2006. Mistrzostwa świata par.

Niezrozumiały jest brak Blackwooda. Dlaczego?

Bardzo łatwo byłoby znaleźć drogę do szlema, gdyby był on dobry:

¹⁾Blackwood

²⁾pytanie o króle

Z nieco lepszą ręką, np. ppKD9754 ccA1083 kkD ttK6 po pytaniu o króle 5BA padłaby odpowiedź 6tt - król trefl, co  doprowadziłoby do szlema.

I jeszcze na zakończenie przykład pozytywny - jak można sobie skutecznie poradzić bez Blackwooda:

Stambuł 2004. Olimpiada brydżowa, ćwierćfinał.

Bez Blackwooda , ale ze sporym zaufaniem do partnera Brink zdecydował się na szlemika. Odzywka 5♦ jest ciekawym przykładem zastosowania koncepcji „last train”.

Tylko konwencyjne znaczenie kontry ( czyżby włoska koncepcja - zamiana kontry z pasem forsującym? - błędne zastosowanie tej konwencji) i kiepska ocena sytuacji przez Drijvera mogą usprawiedliwić końcowy wynik.