BLUE TEAM - 1957 - pierwszy tytuł

BLUE TEAM - 1957 - pierwszy tytuł

SAGA BLUE TEAMU - PIERWSZY TUTUŁ

Blue Team narodził się w trakcie eliminacji włoskich przed mistrzostwami Europy w Sztokholmie 1956. „Niebieska” drużyna w składzie:

Walter Avarelli - prawnik z Rzymu

Giorgio Belladonna - urzędnik z Rzymu

Eugenio Chiaradia - profesor filozofii z Neapolu

Massimo d’Alelio - prawnik z Neapolu

Pietro Forquet - bankowiec z Neapolu

Guglielmo Siniscalco - inżynier z Neapolu

pokonała drużynę „czerwoną”. Zbieżność z nazwą „Squadra Azzura”, jaką od barw narodowych określa się większość reprezentacyjnych drużyn włoskich, była przyczyną funkcjonowania nazwy „Blue Team” przez długie lata. 

Zwycięzcy pod wodzą kapitana niegrającego Carlo Alberto Perroux, zdobyli mistrzostwo Europy i uzyskali dla Włoch po raz drugi prawo gry o mistrzostwo świata.

Poza Avarellim gracze ci nie byli debiutantami na arenie międzynarodowej. W drużynie włoskiej, która zdobyła mistrzostwo Europy w Wenecji w 1951 roku występowali Chiaradia, Forquet i Siniscalco. D’Alelio był wicemistrzem Europy z 1955 roku z Amsterdamu, a Belladonna grał już w reprezentacji podczas mistrzostw 1954 w Montreux.

Każda z par drużyny włoskiej stosowała inny system: Forquet - Siniscalco - Trefl Neapolitański - silny trefl z odpowiedziami wskazującymi liczbę kontroli, otwarcia w starsze kolory z czwórek i Canape; Belladonna - Avarelli Trefl Rzymski - trefl wieloznaczny, otwarcia z czwórek i Canape; Chiaradia - d’Alelio - system naturalny, oparty na Acolu.

Według oceny kapitana, dwie najlepsze pary jego drużyny to Forquet - Siniscalco i Belladonna - Avarelli. Forquet - Siniscalco byli bardziej błyskotliwi, natomiast Belladonna - Avarelli imponowali regularnością i miażdżyli przeciwników niczym czołg.

Przeciwko nim stanęła najlepsza drużyna amerykańska - Boris Koytchou - Harold Ogust, Charles Goren - Helen Sobel (kobieta!), Peter Leventritt - William Seamon - zespół największych gwiazd amerykańskich. Amerykanie stosowali konserwatywne, naturalne systemy licytacji - był to w końcu team Gorena.

W latach pięćdziesiątych mecze o mistrzostwo świata rozgrywano, w zależności od miejsca rozgrywek, według różnych zasad punktacji - w Europie na impy, w USA - na małe punkty, bez przeliczania wyników rozdań na impy.

Mecz rozegrany już w 1957 roku w hotelu Biltmore w Nowym Jorku liczył 224 rozdania. Początek był wyrównany - Włosi wygrali pierwszą rundę różnicą 1500 punktów, ale po pięciu rundach, w połowie trzeciego dnia meczu, prowadzili już, co prawda różnicą tylko 50 pkt. - Amerykanie.

Oto kilka rozdań z pierwszej fazy meczu, w których wyraźnie widać przewagę Włochów w licytacji:

 

♠ 104

 

 

♥ W9863

 

 

♦ 97

 

 

♣ AW83

 

♠ W83

N

W            E

S

♠ D96

♥ A10752

♥ KD4

♦ K86

♦ W542

♣ 104

♣ 962

 

♠ AK752

 

 

♥ -

 

 

♦ AD103

 

 

♣ KD75

 

 

W

N

Siniscalco

E

S

Forquet

 

 

 

1♣1)

1♥

ktr.

pas

1♠

pas

1BA

pas

2♦

pas

3♣

pas

3♥

pas

3BA

pas

4♣

pas

5♣

pas

6♣

pas…

 

 

 

1)17+PC, układ dowolny, dalsza licytacja naturalna

I swoje, a na drugim stole Amerykanie utknęli w częściówce:

W

N

E

S

 

 

 

1♠

pas

1BA

pas

2♦

pas

2♥

pas

3♣

pas…

 

 

 

Szlemik Włochów był na pewno ostry, ale wyhamowanie z rękami NS w częściówce to na pewno przesada.

Obie po partii, rozd. N.

 

♠ D

 

 

♥ 97632

 

 

♦ K103

 

 

♣ AW63

 

♠ 986432

N

W            E

S

♠ A5

♥ D10

♥ W4

♦ 972

♦ AD854

♣ 92

♣ K874

 

♠ KW107

 

 

♥ AK85

 

 

♦ W6

 

 

♣ D105

 

 

W

Leventritt

N

Chiaradia

E

Ogust

S

d’Alelio

 

pas

1♦

ktr.

pas

2♥

pas

3♥

pas

4♥

pas…

 

11 lew, 650 dla Włochów

W

Avarelli

N

Seamon

E

Belladonna

S

Sobel

 

pas

2BA1)

pas

3♦

pas…

 

 

Otwarcie Belladonny praktycznie wyłączyło z licytacji Amerykanów. W dzisiejszych czasach S prawdopodobnie dałby kontrę, ale dojście do końcówki byłoby trudne. Bez trzech, 300 dla USA, łącznie 350 dla Włoch.

Po trzech dniach Włosi prowadzili różnicą 780 punktów. W siódmej rundzie w 14 rozdaniach nadrobili 4080 punktów. Oto kilka rozdań z tej fazy meczu:

Rozd. 127. NS po, rozd. W.

 

♠ W653

 

 

♥ A

 

 

♦ W95

 

 

♣ KD964

 

♠ A987

N

W            E

S

♠ K2

♥ 1074

♥ KD63

♦ K10864

♦ AD72

♣ W

♣ A82

 

♠ D104

 

 

♥ W9852

 

 

♦ 3

 

 

♣ 10753

 

 

W

Forquet

N

Ogust

E

Siniscalco

S

Koytchou

pas

pas

1♣1)

pas

2♣2)

pas

2♥

pas

3♦

pas

4♦

pas

4♠

pas

4BA

pas

5♣

ktr.

rktr.

pas

5♦

pas…

 

 

1)17+PC

2)3 kontrole (A=2, K=1)

I 12 lew, 420 dla Włoch.

W

Sobel

N

Belladonna

E

Seamon

S

Avarelli

pas

pas

1BA

pas

2♣

ktr.

2♥

pas

2♠

pas

2BA

pas

3BA

pas…

 

 

Atak trójką trefl i bez jednej, 50 dla Włoch i łącznie 470 dla Włoch.

Amerykanie nie sprawdzili, czy posiadają wystarczające zatrzymania w trelach i zagrali słabe 3BA. Natomiast Włosi, idąc do szlemika, nawet nie pomyśleli o 3BA i zagrali zdecydowanie lepszą końcówkę.

Rozd. 130. NS po partii, rozd. S.

 

♠ KW7

 

 

♥ AD1053

 

 

♦ 1065

 

 

♣ DW

 

♠ 98

N

W            E

S

♠ D10632

♥ W874

♥ 2

♦ AK932

♦ W764

♣ A7

♣ 985

 

♠ A54

 

 

♥ K96

 

 

♦ D

 

 

♣ K106432

 

 

W

Forquet

N

Ogust

E

Siniscalco

S

Koytchou

 

 

 

1♣

ktr.

rktr.

1♠

2♣

pas

2BA

pas

3BA

pas…

 

 

 

Atak ♦4 i bez dwóch, 200 dla Włoch.

W

Sobel

N

Belladonna

E

Seamon

S

Avarelli

 

 

 

pas

1♦

1♥

pas

2♣

pas

2♥

pas

4♥

pas…

 

 

 

11 lew, 650 dla Włoch, łącznie 850 dla Włoch.

Licytacja Amerykanów jest mało zrozumiała. N nie zgłosił kierów, a zalicytował 2BA, chyba nieforsujące. Dlaczego S powiedział 3BA, a nie 3♣? W każdym razie 3BA było bez szans. Na drugim stole Avarelli słusznie spasował, a 1♦ pani Sobel wykluczyło możliwość utknięcia Włochów w 3BA.

Rozd.132. Obie po partii, rozd. W.

 

♠ K7

 

 

♥ A963

 

 

♦ KD10753

 

 

♣ 4

 

♠ AD9532

N

W            E

S

♠ -

♥ 52

♥ KW1087

♦ A4

♦ W982

♣ D75

♣ K1093

 

♠ W10864

 

 

♥ D4

 

 

♦ 6

 

 

♣ AW862

 

 

W

Forquet

N

Ogust

E

Siniscalco

S

Koytchou

1♠

ktr.

2♥

ktr.

2♠

3♦

pas…

 

Bez dwóch, 200 dla Włoch.

W

Sobel

N

Belladonna

E

Seamon

S

Avarelli

1♠

ktr.

pas

2♦1)

2♠

pas

pas

ktr.

pas…

 

 

 

1)Włosi po kontrze wywoławczej licytowali na wysokości dwóch najniższe kolory

Atak damą karo; rozgrywająca zabiła asem i odwrócił w karo. N wskoczył królem (S wyrzucił kiera). Teraz trefl do asa i przebitka. As kier i przebitka kier. Trefl przebity królem atu i kier - S zrzucił trefla a rozgrywająca musiała przebić i oddać jeszcze dwie lewe atutowe. 800 dla Włoch, łącznie 1000.

To rozdanie pokazało przewagę Włochów w strefie częściowego zapisu. 3♦ Ogusta, tak, jak potoczyła się licytacja, wyglądało na uzasadnione. Natomiast na drugim stole S wskazał krótkość karo i Belladonnie nawet przez myśl nie przeszło, aby wspiąć się na wysokość trzech. Kontra Avarellego zwieńczyła dzieło.

Amerykanie po tej rundzie chyba się załamali i „oddali pole”. Parę tylko razy się odgryźli, jak w poniższym rozdaniu.

NS po partii, rozd. N.

 

♠ 43

 

 

♥ AKW2

 

 

♦ KD107

 

 

♣ 1086

 

♠ AKD862

N

W            E

S

♠ 10975

♥ 5

♥ 108

♦ W9532

♦ 84

♣ 9

♣ K7432

 

♠ W

 

 

♥ D97643

 

 

♦ A6

 

 

♣ ADW5

 

 

W

d’Alelio

N

Leventritt

E

Chiaradia

S

Goren

 

1♥

pas

3♣

3♠

pas

pas

4♦

pas

5♦

pas

6♥

pas…

 

 

 

Bezproblemowe swoje dzięki udanemu impasowi trefl.

W

Ogust

N

Belladonna

E

Koytchou

S

Avarelli

 

1♣

pas

2♥

3♠

4♥

4♠

5♥

5♠

ktr.

pas…

 

Agresywna licytacja Ogusta praktycznie uniemożliwiła Belladonnie z Avarellim dojście do szlemika. Bez dwóch za 300, łącznie 1130 dla Ameryki.

Mecz zakończył się wygraną Włoch różnicą 10150 punktów.

Tak rozpoczęła się historia Blue Teamu. Trwała aż do lat siedemdziesiątych i była nie mającym chyba precedensu w żadnej dyscyplinie pasmem sukcesów w najpoważniejszych imprezach mistrzowskich. Ale o tym w kolejnych odcinkach.

© Marek Wójcicki